Era teknologi
maklumat dan komunikasi hari ini, e-pembelajaran menjadi satu istilah yang popular dan
mempunyai pelbagai tafsiran dan persepsi. Namun begitu secara umumnya,
e-pembelajaran dapat didefinisikan sebagai satu proses pembelajaran yang
menggunakan sistem atau komponen elektronik bagi mempelbagaikan penggunaan
teknologi untuk meningkatkan keboleh capaian dan keberkesanan pembelajaran (Kamaludin
Ahmad 2006).
Definisi tentang e-Pembelajaran
(e-Learning) bolehlah disimpulkan bahawa ianya merupakan suatu konsep
pembelajaran, latihan atau program pendidikan yang dilakukan dengan menggunakan
media elektronik sebagai pengantaraan untuk keseluruhan pergerakan data dan
maklumat pengajaran daripada guru atau pensyarah kepada pelajar dan sebaliknya.
Konsep e-Pembelajaran melibatkan
penggunaan komputer dan internet, selain peralatan elektronik lain yang
bersesuaian dalam pengajaran dan pembelajaran. Penulisan dan penghasilan bahan-bahan
kandungan untuk e-pembelajaran ini kebiasaannya disampaikan dalam bentuk
disket, CD, DVD, video, audio atau melalui internet atau juga intranet. Secara
dasarnya, e-pembelajaran ini melibatkan penggunaan komputer atau komponen
elektronik termasuklah CD-ROM dan bahan pembelajaran melalui atas talian (online).
E-pembelajaran ini
secara langsung membolehkan proses pembelajaran jarak jauh yang canggih
dilaksanakan tanpa mengira jarak dan bilangan ahli yang melayarinya. Melalui
e-pembelajaran, murid dapat mengamalkan pembelajaran secara kendiri yang
berterusan di samping berupaya menyampaikan pengetahuan dengan lebih berkesan berbantukan
teknologi terkini yang lebih menarik dan interaktif.
Sememangnya e-Pembelajaran
telah terkenal dalam kalangan para pendidik dan pelajar sejak beberapa tahun
yang lalu. Ia sebenarnya merupakan istilah yang merujuk kepada penggunaan
pelbagai jenis komputer dan media elektronik, beberapa alat komunikasi dan juga
internet untuk menyampaikan pengetahuan serta menyediakan latihan dalam mata
pelajaran tertentu. Kelebihan pembelajaran melalui kaedah ini ialah:-
1.
Masa yang fleksibel. Pelajar boleh
menghadiri kelas-kelas dalam talian pada bila-bila masa mengikut masa mereka
sendiri sama ada siang atau malam.
2.
Tempat yang fleksibel. Pelajar boleh
mengekses ilmu di mana sahaja jika mempunyai komputer serta capaian internet.
3.
Pelajar boleh mengambil bahagian dan
berkongsi pengetahuan dan maklumat dalam bilik darjah secara maya bersama
pelajar-pelajar lain dari serata tempat dan mempunyai kepelbagaian aras pemikiran
dan potensi.
4.
Merupakan kaedah pembelajaran yang lebih
menarik kerana ia mengandungi teks, animasi, grafik, audio dan video yang
menarik. Tambahan pula kemudahan untuk perbincangan atas talian dan bantuan
professional untuk isi kandungan juga disediakan sebagai pendekatan kepada
pendidikan, latihan dan maklumat yang lebih berstruktur dan bersepadu.
5.
Kaedah e-Pembelajaran ini dapat
menjimatkan masa serta mengurangkan kos. Pelajar dapat belajar sesuai dengan
kemampuan mereka. Ia juga lebih bersifat pembelajaran dan latihan kendiri, sangat
fleksibel bagi pelajar di sekolah ataupun pelajar yang sedang bekerja sepenuh
masa tetapi mahu melanjutkan pelajaran ke peringkat yang lebih tinggi.
Terdapat beberapa
komponen penting yang terlibat dalam persekitaran e-pembelajaran ini seperti:-
1.Infrastruktur atau perkakasan
(cth. makmal komputer, computer meja, komputer riba, tablet, telefon pintar
serta talian rangkaian dan internet)
2. Bahan kandungan
pengajaran secara elektronik (cth. e-modul, multimedia courseware, nota kuliah
secara elektronik, video dan audio)
3. Sistem pengurusan
e-pembelajaran (cth. Blackboard, WebCT, Moodle, Mambo, Learnmate, Lotus Learning
Space, dan Kalaideskop)
4. Kaedah komunikasi (cth.
email, forum, chat, sms, wechat, whatsapp dan email-group)
5. Polisi dan prosedur
e-pembelajaran, dan sikap / amalan pengguna.
Namun demikian terdapat
juga beberapa kelemahan yang dikatakan tentang kaedah e-pembelajaran ini,
seperti:-
1. Pelajar
yang tidak mempunyai motivasi yang tinggi akan cenderung untuk gagal atau
membuang masa.
2. Tidak
semua pelajar atau tempat mempunyai akses kepada kemudahan internet atau
pelajar tergolong dalam golongan kurang berkemampuan.
3. Tidak
semua guru mempunyai kemahiran menggunakan teknologi dan perisian terkini. Hal
ini akan membantutkan serta mengurangkan kecekapan mengaplikasikan kaedah ini
dalam pengajaran mereka.
4. Kecenderungan
pelajar untuk mengabaikan aspek social dalam kehidupan.
5. Kurang
interaksi antara guru dengan murid boleh menyebabkan objektif pembelajaran yang
sebenar tidak dapat dicapai sepenuhnya.
6. Masalah
kos dan keterbatasan software
Kesimpulannya,
e-pembelajaran merupakan satu alat bantu mengajar yang terbaru dan menggunakan
kemudahan ICT bagi meningkatkan keberkesanan proses pembelajaran dan pengajaran
sama ada dalam kelas ataupun di luar kelas. Pada pandangan saya, e-pembelajaran
mampu memberikan impak yang positif jika digunakan dan dimanfaatkan dengan sebaik
mungkin oleh para guru, pensyarah serta pelajar. E-pembelajaran juga dapat
membantu penerapan kemahiran abad ke 21 dalam sistem pendidikan terkini hari
ini.
# Jika anda rasa artikel ini bermanfaat atau perlukan penambahbaikkan, berkongsi maklumat, pandangan atau pendapat sila nyatakannya diruang komen. Terima Kasih.
No comments:
Post a Comment